Leszek Władysław Łukaszuk, urodzony 25 marca 1938 roku w Węgrowie, był wybitnym polskim fizykiem teoretycznym. W swoim dorobku naukowym zdobył miano profesora, a także tytuł doktora habilitowanego. W trakcie swojej kariery pełnił wiele istotnych funkcji, w tym m.in. członka Prezydium Rady Naukowej, co podkreśla jego znaczenie w środowisku akademickim.
Łukaszuk był również Kierownikiem Studium Doktoranckiego w Instytucie Problemów Jądrowych imienia Andrzeja Sołtana, gdzie prowadził badania oraz kształcił przyszłych naukowców. Jego osiągnięcia pozostają istotnym elementem polskiej fizyki teoretycznej.
Wszyscy znający jego pracę pamiętają go jako osobę oddaną nauce oraz pasjonata fizyki, co potwierdza jego wkład w rozwój tej dziedziny w Polsce.
Życiorys
Leszek Łukaszuk był jednym z najwybitniejszych specjalistów w swojej dziedzinie, uznawanym na całym świecie. Jego praca, która nawet wydawała się marginalna, a mianowicie analiza teoretyczna wzrostu całkowitego przekroju czynnego przy rozpraszaniu proton-proton (Odderon 1973), zdobyła uznanie i została powielona w literaturze specjalistycznej.
W 1965 roku rozpoczął współpracę z Europejskim Ośrodkiem Badań Jądrowych w CERN, gdzie publikował szereg znaczących opracowań dotyczących maksimum w relacjach dyspersyjnych. W ramach tej współpracy nawiązał współpracę z francuskim fizykiem Andre Martinem, co zaowocowało dwiema kluczowymi pracami. Pierwsza dotyczyła roli analityczności w przesunięciach fazowych, a druga odnosiła się do ograniczeń amplitud rozpraszania ππ. Obie prace były opublikowane już po jego wyjeździe z CERN-u.
Do roku 1982 Łukaszuk pracował w Instytucie Badań Jądrowych, gdzie rozwijał swoje zainteresowania związane z fizyką teoretyczną oraz teorią cząstek elementarnych.
Był inicjatorem akcji wyborczej 3 × 5 w 1984 roku, która polegała na obserwacji wybranego lokalu wyborczego przez 15 minut. W tym czasie notowano liczbę wyborców wchodzących do lokalu, co miało na celu analizę frekwencji wyborczej.
W roku 2021, po przeprowadzeniu szczegółowej analizy badań z Wielkiego Zderzacza Hadronów oraz Tevatronu, potwierdzono istnienie Odderonu, co Łukaszuk przewidział w swoich teoretycznych opracowaniach już w 1973 roku.
Przypisy
- Po 48 latach potwierdzono istnienie odderonu [online], interia.pl [dostęp 24.04.2024 r.]
- 17.06.1984 r. Wybory do rad narodowych. [dostęp 12.07.2018 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Adam Krasuski | Samuel Rajzman | Małgorzata Pepłowska | Wojciech StaręgaOceń: Leszek Łukaszuk